TUTKU

“Birine dokunabilmek. Birinin hayatına dokunabilmek. Bedenini hissetmek yerine, ruhunu duyabilmek. Seninle göz göze gelsek; bir parkta, bir cadde de, belki de ben kahvemi yudumlarken sen camın karşı kaldırımında? Sana aksaydım tüm bedenimle, biz de sevişmiş sayılmaz mıydık?”